Εξερευνώντας τα σπήλαια της Κύμης

Κύμη δεν είναι μόνο το λιμάνι, τα γραφικά χωριά και οι ακρογιαλιές. Κύμη είναι και η στεριανή ύπαιθρος, με τα βουνά τους λόφους και τις άγριες βραχώδεις ακτές. Εκεί κρύβεται ένα εντυπωσιακό γεω-ανάγλυφο με ιδιόμορφα πετρώματα, μια αξιόλογη χλωρίδα –πανίδα και στα υψώματα, ένα καθαρά τοπικό κλίμα του οποίου οι χειμερινές κυρίως εντάσεις αφήνουν τα ίχνη τους βαθιά μέσα στον ευαίσθητο ασβεστόλιθο.

Σε αυτό το πέτρωμα έχουν σχηματισθεί, με την πάροδο εκατομμυρίων ετών, σπηλαιώσεις και υπόγεια υδρογραφικά δίκτυα σηράγγων, μέσα από τα οποία το άφθονο βρόχινο νερό των υψωμάτων απάγεται από τις καταβόθρες και εκβάλλει στα χαμηλά, στις πηγές και στις Κολέθρες.

Η μελέτη και η έρευνα των σπηλαίων επέλυσε πολλά προβλήματα, καθώς κάθε σπηλαίωση είναι ένα σύνθετο οικοσύστημα που περιέχει πληροφορίες ακόμα και πριν την ανθρώπινη ύπαρξη. Τέλος με τα σπήλαια συνδέονται λαϊκοί θρύλοι, μύθοι και παραδόσεις, ενώ μερικά από αυτά έχουν μετατραπεί σε εξωκλήσια.

Το κύριο σύστημα υπόγειας αποστράγγισης των υψωμάτων: Σκοτεινή – Μισοβούνι-Βλαχοβούνι—Πιρνερή φαίνεται να γίνεται από ένα δίκτυο φυσικών σηράγγων με κύριες εμφανείς εισόδους τουλάχιστον πέντε καταβόθρες ή τοπικά συστήματα μικροκαταβοθρών και μια κύρια εμφανή έξοδο. Στη Λάκκα (λεκάνη) Βρωμονέρας, όπου και η ομώνυμη πηγή, υπάρχουν τουλάχιστον τρείς μικροκαταβόθρες, απροσπέλαστες από τους σπηλαιολόγους. Επίσης το μικρό σπηλαιοβάραθρο των Κρανίων, όπου έχουν εντοπισθεί μισοχωμένα ανθρώπινα οστά και κρανία. Τέλος, η Χιονίστρα, μια εντυπωσιακή βαραθρώδης παλαιοκαταβόθρα, στον πυθμένα της οποίας διατηρείτο χιόνι μέχρι και τον Αύγουστο.

Στη Λάκκα στου Τσεκούρα (το 1990 ονομάστηκε έτσι από το όνομα κατοίκων) στο Μετόχι, κυριαρχεί η εντυπωσιακή σε υπόγειο ανάγλυφο και βάθος, αλλά ταπεινή στην είσοδό της καταβόθρα. Στη Βαθιά Λάκκα, κάτω από την Πιρνερή και ανάμεσα στο Χελωνιάρη και το Πηγαδάκι, αν και ανεξερεύνητη, υπάρχουν ενδείξεις για υπαγωγή των εκεί καταβοθρών στο σύστημα της Κολέθρας Μετοχίου.

Παπασπηλιά: ανάμεσα στα Πλακερά και την Φτερόλακκα. Στην άκρη μιας μικρής σε διάμετρο δολίνης διανοίγεται βάραθρο με εντυπωσιακό στόμιο. Από το 1987 έχουν αποκαλυφθεί ένα βάθος 245 μ. μέχρι το σιφώνι και βαραθρώδη κατεβάσματα έως και 100μ. Κολέθρα Μετοχίου, 2 χλμ. ΝΑ του Μετοχίου. Η εντυπωσιακή είσοδος της σπηλαίωσης πρωτοεξερευνήθηκε το 1989 από Τσέχους σπηλαιοδύτες συνεπικουρούμενους από Έλληνες συναδέλφους τους. Ο ΣΠΕΛΕΟ προσπέλασε το γνωστό χερσαίο τμήμα και ανακάλυψε νέο σπήλαιο πολύ κοντά, το οποίο μάλλον αποτελεί τμήμα της. Για την Κολέθρα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχει άμεση σύνδεση με τη Λάκκα του Τσεκούρα.

Τα σπήλαια και βάραθρα ή φυσικά φρέατα, που προσεγγίζονται πιο εύκολα είναι:

• Το σπήλαιο Αγίασμα, κάτω από την πηγή Εφταό με βάθος 20 μ. Στο εσωτερικό του υπάρχει μικρό εικονοστάσι.
• Ο Λαχανόλακκος στα ΒΑ ριζά της Σκοτεινής με τα εξής μυστικά του:
  • Την Άπα-τρύπα: η άπατη τρύπα που το 2005 απέκτησε πάτο στα 75μ.
  • Το Διδυμάκι, δίπλα στην Άπα-Τρύπα με βάθος 30μ.
  • Την Ανεμότρυπα ή ψυγείο: είναι η σπηλαίωση που βγάζει το καλοκαίρι παγωμένο αέρα, πιθανά προερχόμενο από τα χιονοκάρκαρα της Σκοτεινής.
• Η Τρούπα του Ρουμπή: ένα βάραθρο 73μ. σχεδόν κατακόρυφο με ελλειπτική είσοδο.
• Κουμιώτικες Χιονότρυπες: πρόκειται για σπηλαιώσεις με κρυσταλλόχιονο. Είναι βάραθρα που για λόγους χαρτογράφησης αριθμήθηκαν από Β1 έως Β12, ενώ σε μερικά χρησιμοποιήθηκαν και τοπικά προσωνύμια. Βάραθρο Αντίκλινου, από την διαμόρφωση του Ασβεστόλιθου (Αντίκλινο) στην είσοδό του.
• Βάραθρο των αγνώστων σπηλαιολόγων: βρέθηκαν αγκυρώσεις από προηγούμενες επισκέψεις σπηλαιολόγων.
• Η περίφημη χιονότρυπα, επισκέψιμη και από τους κατοίκους,
• Βάραθρο, Αστόχαστη Τρούπα ή Χάος, υπόγεια αίθουσα 16 χ 11 χ 8 (μήκος χ πλάτος χ ύψος).

Πηγή:  https://visitevia.com/

Για περισσότερες πληροφορίες:

http://ntokimanter.gr/videos/ta-spilaia-tis-kymis
https://www.youtube.com/watch?v=STtJgQ-viMY